گیاهانِ آپارتمانی، موجوداتِ غمگین و تنهایی اند جوری که به آدمی نگاه می کنند

  می دانید، خودشان را با هر شرایطی وقف می دهند ،

یک روز درمیان، کمی آب می خواهند و همین که کنارِ پنجره ،

فقط کنارِ پنجره باشند

-حتی اگر پرده کشیده باشد،یا به هر طریقی نتوانند بیرون را ببینند-

برایشان کافی ست !

وقتی سرِ صحبت را باهاشان باز می کنی،

جوری با اشتیاق گوش می دهند که انگار سالهاست کسی باهاشان حرف نزده

و جوری بهت زُل می زنند و سر تا پا گوش می شوند

که آدمی دلش می سوزد از اینهمه تنهایی شان 

از خانه که بیرون میروی و روزها و ساعت ها تنهاشان می گذاری

وقتی بر می گردی باز هم مهربان نگاهت می کنند

اینها همه باعث می شوند پیشِ خودم فکر کنم

چه موجوداتِ غمگین و تنهایی اند این گیاهانِ آپارتمانی

برایِ همین است که می توانم ساعت ها کنارشان بنشینم

نگاهشان کنم، از هردَری باهاشان حرف بزنم

و هیچ به کفشم نباشد که دیگران فکر می کنند عقل ندارم

که نشسته ام با یک مُشت گل و گیاه حرف می زنم

گیاهان آپارتمانی، حرف هایِ مرا خوب می فهمند

  گیاهان آپارتمانی موجودات تنها و غمگینی اند

که گاهی دلشان کسی را می خواهد که فقط با او حرف بزنند

برای گیاهانِ سیاره تان، دوست هایِ خوبی باشید

به شما نیاز دارند ، شما بیشتر به آنها.. باور کنید ..

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: